Ptoki

Ojgyn z Pnioków

Kożdy chop, kiery by kcioł coby go chopym mianować, musi mieć jakiegosik ptoka, abo jak inksi godajom, hobby.
Som telkie, kiere sztaplujom brifmarki. Inksze cichtujom briwy, mewki, basztardy lebo kanary. Jesce inksze trzimiom we zegrodku kormiki, krole lebo roztomajto gowiydź. Zasik nieftore poradzom bez trzi dni za rajom szkacić. A som i telkie u nos, kiere ciongnom roztomajte gupiki, skalary, paletki i inkszejsze fisze a skuli tego muszom ciyngiym chytać waserflyje i bele jake glizdy.
A możno być i tak jakech usuchoł kiejsik wele naszygo familoka. Łozprawiali trzi somsiodki.
– Moj to ci mo telkigo ptoka – pado jedna śnich – iże poradzi dwa dni zicować we gołymbniku aże jego briwy ze flugu przifurgnom.
– A moj – pado na to drugo – to ci durch szkyrto tymi szkartkoma, łoglondo te brifmarki, rołz je wtyknie tam, rołz zasik kaj indzij. No mo jak godo telkie „hoby”.
– A bogać tam – godo trzecio – moj to co mo dziepiyro „hoby” ... łon durch słepie choby gupi!!!
Nojgorzij to boło ze starom Gominiorkom. Tak sie tropioła, tak sie starała ło swojigo chopa aże polazła kiejsik do dochtora, wiycie, tego łod gupielokow.
– Panie dochtorze, dadzom mi jake pile abo co, cobych mojigo chopa sztopnońć, zahaltować we chałpie, coby łon mi ciyngiym niy wylazowoł z doma i sztyjc bele kaj niy gymzioł.
– Wiycie paniczko – pado dochtor – musicie nojńść telkie „hobbi” nikiej wasz chop. Mo łon jake „hobbi”?
– A mo, mo. Mode blondyny ze dugimi szłapami i gryfnymi cyckami!!!
U nos na Pniokach boł ci jedyn briftryjger. Niy dosik, iże musioł tompać ze sztoku na sztok – jesce niy boło kastli we siyniach – to kiej ino wećkoł łobiod, zawiyroł sie we izbie i sztyjc sztaplowoł, przebiyroł, hebowoł te brifmarki. Jego staro niy szczimała podwiyl tego niy miała zatela. Narychtowała dwa kofry i pofurgła fligrym do Afriki. Niy zetwało wiela, ani sie chop niu pozdoł i baba sie przikwanckała nazod do chałpy. Chop się uradowoł i łod dźwiyrzy pado:
– A jakiesik brifmarki mosz dlo mie?
– Brifmarki, brifmarki. Doczkej to uwidzisz – pado jego staro.
Za dziewiyńć miesiyncy baba śległa i uploncnoł sie maluśki nyjgerek.
Chop tak gawcy i czeko aże mu baba to wszyjsko wyekleruje.
– No i coż się tak gupio filujesz? Ty ino te twoje brifmarki a jo ci ciyngiym godała cobyś te foncle gasioł.
Przikarycyła się kiejsik baba do adwokata, bo niy poradzioła ze jeji chopym dugszij szczimać.
– Panoczku, jo bych kciała szajdong ze tym mojim starym, bo łon nic ino we tych brifmarkach graco, kajpluje, machluje a na mie ani niy kuknie. No i pedzom mi wiela musza zabulić?
– A mocie jakisik przocieli we Miymcach?
– Ja. Łojcow i bracika.
– No, to by uczynioło ze dwa rysionce markow.
– Co wyście łogupli? Za poła tego jedyn przociel to te jejigo brifmarki poszmaruje trutkom i łon som kipnie.