Po Zilwestrze!

Ojgyn z Pnioków

Jezderkusie! Pierona kandego! Co to sie richtik dzieje?
Pomaluśku, pomaluśku ... nojprzodzij jedyn ślyp, nale niy tak wartko bo cosik blynduje nikiej sto dioskow. Jeronie, nale sie te klapy ciynżkie zrobiyły ... drugi ślyp ... niy idzie, prziklapło mi go lebo co? Jes, łotwarły sie te dioseckie gały ...
Drrr, drrrr, drrrrrrr
Ło sto pieronow, co za larmo, stało sie co, chałpa sie poli, gipsdeka śleciała, ruskie tanki sie wkarycyli? Bin Ladyn krom Amerikonow i do nos prziszoł coby jakosik bomba prasknoć lebo fliger chabnońć???
Drrrrr, drrrrr, drrrrrr ...
Ida, ida .... przeca to niy dźwiyrze ino ta diosecko komorka glingo i tyrkoce choby sie już miała łozlecieć abo prasknońc na deliny...
Drrrrr, drrrrrr, drrrrr....
Nale mie palica rombie, tompie mi we łebie choby sto koni rajtowało ... a śpiywoł Wiesiek Gołas: „tupot biołych mew...”. Co tam tupot, to ci przeca choby śtyry pancry jechali ze łozlajerowanymi ketami ... a to, co zasik praskło? Chałpa sie na isto buli? ... Eee tam, gorczek mi na deliny ślecioł i tela, nale co łon sam wele tego mojigo szeslonga robioł?
Drrrr, drrrrr, drrrr ...
Kajżysz tyż sie ta moja komorka podzioła? Pieronie, w tyj chałpie na isto nic niy idzie z rańca nojńść.
Drrr ... mom cie giździe, terozki bydzie kwilka cichszij ...
Halooo ... tu jo Ojgyn. Stało sie co? Fojewera przijechała, niy dej Ponboczku, chałpa sie gore, pranie z gory pichli, werk do luftu praskli ... niy werk, to Prezidynt przekajpluje tak jak tyn nasz AKS?
– Chopie, Ojgyn co sie ze cia dzieje? Umareś, świtnoł w kalyndorz, zawarli cie abo co jesce gorszyjszego?
– A dyć niy ryc giździe diosecki, niy poradzisz to cicho godać? Musisz to tak ci wrzesceć? A tak po prawdzie ... to fto godo?
– No, jo Bruno,
Możno i Bruno, nale rzyknij mi co momy za dziyń i wiela jes, bo cosik mi sie zdo, iże mi weker stanoł ... a tyn buksiok coch go łod Elzy na gyburstak dostoł, toch już downo skaloł, bo boł gowno wert.
Niy, niy, niy ło tym gownie to niy do ciebie godom. No, toż co momy za dziyń, godej wartko!
– Tak jakech myśloł, tyś jesce niy blank monter po tym Zilwestrze, tyś ...
– Dobra, dobra, po jakim Zilwestrze? Aha, już miarkuja, byli my przecamć do kupy ze naszymi babami u Ernsta na Zilwestra. No, nale przeca tak źle to to tam niy boło.
– Niy, niy, tak źle niy boło (coby niy mogło być gorszij). Ino, jakeś wylazowoł to mi sie cosik zdowało, iżeś już mioł połno rzić ...
– Jako połno rzić ? Co ty ajntlich godosz?
– Jakeś boł monter, to po jakiymu łotwiyrołeś dźwiyrze palicom ... a ło wyłażyniu tyż niy mogło być godki boś prasknoł ze słodow na pychol i ruk cuk bołeś ze blank łostatniygo sztoku przi dźwiyrzach na plac.
– No, możno mosz i recht. Nale ... niyskorzij toch już przecamć szoł blank sztram do chałpy, pra?
– Blank sztram to możno niy, boś zarozki na drodze kiołzdnoł i furgnoł jak dugi pod autok.
Jezderkusie, pod autok. I jo jesce dychom? A możno to skuli tego mie tak gowa boli i mi sie w palicy ćmi?
– Niy, niy, mosz fart boś ciornoł pod zahaltowany autok, ino mu żeś wpuczoł, fest wgniot lewe dźwiyrze ze zadku. Ze tego moge być jesce jakosik łostuda, bo cie tyn istny ujzdrzoł jakeś wylazowoł spodle tego autoka.
– E tam, a bo to jo piyrszy roz cosik komu na zgorszynie zbajstlowoł? Ino, co boło dalszij? Tela ino bocza, iżech trefioł Bercika łod Majzlinyj, łon ci mioł gryfno napoczniynto halbecka we mantlu, to tyż żech mu jom spomog wyduldać, coby sie som niy tropioł.
– Toch słyszoł... a słyszołech tyż, iże bez cołko Wolka, Rynek, Katowicko i cołko Trzecigo Moja dyrdołeś pojstrzodku drogi ...
– Co ty fandzolisz? Jak bez postrzodek drogi, policajt mie żodyn niy łapnoł, autok niy tyrpnoł????
– Bez postrzodek drogi, boś paryzol wrajzioł do glajzy i godołeś, iże podwiyl som te glajzy, to do chałpy na isto jesce trefisz. Autok żodyn cie niy tyrpnoł, bo szofery tyż byli po Zilwestrze naprani a kożdy łożyrok, to mo bezmać aże dwioch Aniołow Strożow. A ze tymi dwioma policajtami i jednym szucmanym toście śpiywali na cołki karpyntel: „ ... przibieżeli do Betlyjym pastyrze i zagrali Dziecionteczku na lyrze..”
– No, i to by boło na tela, bo jakech sie dokuloł do Barborki to niyskorzij już rołz-dwa z gorki i bez kiyrchof, kole łochronki, bez planty i w doma. To już blank ajnfach.
– No, niy idzie pedzieć, co to je ganc ajnfach ... nale niy dlo cia, ty to wszyjsko poradzisz nametlać. Już na smyntorzu spichnołeś sie ze kopidołym łod barborkowego Farorza, kiery łod Wilije niy poradzioł przijńść do sia, bo durch słepoł, świycioł świycki i godoł, iże go we chałpie sztyjc staro stracho i ciyngiym mu bioło gadzina posywo, bo myszińce to i we szolce ze tyjym poradzi nojńść.
– Kopidoł, kopidołym, nojwyżyj jakosik cyjntla i to wszyjsko. Przeca jo sie tyż musioł do dom uwijać, pra?
– Na isto toś musioł, bo twoja Elza już łod połednia styrcyła ze nudelkulom przi dźwiyrzach.
– Jak to łod połednia, co ty klycisz? Przeca jo nigdy tak dugo niy deptom do dom. Przidarziło sie co, ło cym tyż jesce niy wiym?
– A przidarziło. Jakeście już ze kopidołym wysłepali, niy cyjntla, a halbka to ci sie ci go żol zrobiyło, seblyk żeś mantel i dołeś kopidołowi coby niy przeziombnoł. Łon ci sie aże poślimtoł ze tyj uciechy i ... zarozki – jak to gizd Poznaniok – polecioł po szwagra ze kierym żeście jesce jedna halbka łobalyli a tyś jak gupi za nia zabuloł.
– Ja, ja, spominom sie to. I zarozki niyskorzij w te drabki, wartko pofyrtołech do dom, bo przeca ziomb boł jak sto dziobłow.
– Wartkoś to możo żeś tyroł, ino iże przi piyrszyj siyni stoł Antek Pikulik, kiery psa łod somsiada szoł przeluftować iś go napytoł do Pyjtra na Krojcka na piwo, bo cie bezmać suszoło choby ci fto we gymbie koksiok łozfaklowoł.
– No, nale to już cheba boł szlus. Przeca tela to ani kormik niy szczimie, pra? Przeca łod Pyjtra (niy ze Krojcki ino ze ulice Pawła) to ino trzi chałpy i jużech je w doma.
– Możno i ja, nale jo ło tym już nic niy wiym boch we wtorek, znacy drugigo szoł łod połednia do roboty a twoja Elza mi godała, iże niy poradzi sie na cia doczkać.
– Pieronie, ustoń. Chocia ... mogesz mieć recht. Cosik jesce musiało być bo mom ci łoba ślypia (terozki widza) podzelowane, i kalnioki na szłapach. Co mi sie tam jesce przidarziło, niy wiym.
– Jo tyż niy wiym, bo kamraty łozprawiajom trzi gyszichty ło tym.
– Jeronie, ustoń mie nerwować ino godej co wiysz, tak jak we suchalnicy u Jozefkowego Farorza.
– No, toż jedni godajom, iżeś przikulwitoł sie do dom ze twojim somsiadym Ecikiym i przi samych dwiyrzach do siyni som żeś sia, abo Ecik tobie, bajnsztela podstawioł i bechnołeś pycholym ło tyn wasz zielezny gylynder w siyni ... nale te śtyry słody toś cheba w lufcie przefurgnoł. Inksze zasik godajom coś trefioł na tego łoszkliwca briftryjgra, kieregoś zawdy ałfryjgowoł i żeście sie festelnie ringowali. A iże łon boł monter (bo przeca za swe niy słepie, ino jak mu fto postawi laga) to ci tyż ździebko nadrzistoł. Juzaś ta wrazitko somsiodka ze szczwortego sztoku godała, iżeś ino tela, co wloz do chałupy cosik praskło, tyś ino jonknoł i ... niyskorzij już boło blank cicho u wos. I jo wierza tyj somsiodce boch widzioł twoja Elza festelnie napolono i znerwowano.
– Pierona kandego, muszymy już robić szlus bo zabulisz za ta komorka choby za obiyli.
– Niy trop sie Ojgyn ło ta komorka bo łona je twoja. Przecaś jom wczorej łostawioł u mie jakieś prziszoł na szkata. Tela, iżeś już niy poradziół grać, boś boł na telkim dioseckim fleku, wczerajszy. Skuli tego my ino łobayli ta kanka warzonki na miodzie, kiero mi jesce łostała łod Wilije.
– Bruno, smiyłuj sie i rzyknij mi entlich, kierego dzisioj je i ... ftoro je godzina?
– To ty niy chytosz? Przeca jutro je sobota, Trzech Kroli a terozki klara świyci na fol bo je dziepiyro dwanoście we połednie.
Tegoch sie niy spodzioł. Wejrzijcie sie ino, jak to cowiek po Zilwestrze poradzi cołki tydziyń stracić i jesce ku tymu na dekiel mu piere choby to niy boł „... tupot biołych mew...” a śtyry konie łod Ceglarskigo we palicy rajtowali.
Ojgyn z Pniokow