I juzaś ślecioł roczek ...

Ojgyn z Pnioków

I juzaś kolyjny bożi roczek mómy za sia, zbyte, jes ci łón forbaj. Badnijcie jak wartko gzujóm te wszysjkie lata. Ze roku na rok corozki gibcij ... Ledwa napocznie sie styczyń, chnet Wielkanoc, zatym z niynazdaniô prziplańtô sie półrocze, jakiesik ci tam hapich wytargane feryje, i juzaś podzim, a pó nij – jak zawdy – zima. I juzaś ci ta zima bezśnhiyżnô, bez biôłyj dalekóści, bez mrozów siôrczystych, jakóż ci blank inkszô łod tyj zimy, kierô piasyjymy we pamiyńci. Gody, Zolwester, Nowe Lato ze tym dniym Nowygo Roka corôzki czyńścij witany niy na głóśnych, szumnych festach i maskynbalach, ale dóma, przi nafolowanym tiszu i telewizyji, pojstrzód starzyjóncych sie łojców, niy wieda kiej łozdrzelałych dziecek, ze dorôstajóncymi choby na dróżdżach wnukóma. Już sie blank niy kce cowiekowi łopowożyć na wlazowanie kajsik na wiyrszołki, doskwiyrajóm daleke rajzy i corozki tyż czyńści skłôdómy sie nôjprościyjsze winszbildy, coby tyn nadchodzóncy rok niy bół gorszyjszy łod tego, kiery razinku łodłajzi w przeszłóść, łodlazuje na isto fórt. A côłki tyn niygryfny świat lecy kedy ino kukoł na Polska, zważowôł na nôs. I to ci jes jedyn jedziny dobry łobjaw, dobrô cycha. Żôdyn przeca niy gawcy sie na tyn plac na glóbusie kaj wszyjsko kulô sie blank ajnfach. A iże lachajóm sie ojropyjske politykery ze polskich (Pónbóczku łodpuść mi tyn grzych) polskich polityków. Lepszij coby sie chichrali śnich, niźli mieli by sie jich strachać, bôć. Polska przecamć we opinii sómsiadów bliższyjszych i dalszyjszych nierôz bywô ałfryjgujóncô, ale razinku te wrażyni tworzóm ludzie i jejich charaktyry, jejich nôtura a niy zizdym polityczny abo niyspomiarkowanô strategiô. Tak po prôwdzie my sóm barzi ojropyjske niźli sie tym Ojropyjczykóm zdôwô. I niech ci tyż żôdnego niy łoszydzóm widówiskowe sztelóngi i muki jakigosik farnacuskigo prezidynta Sarkoy’ego, kierych łón Polsce niy szpyndlikuje. Tyn istny ganc ajnfach źle ciyrpi starojóngferskich prziwyków polskigo prezidynta, ale eźli kôżdy musi reagówać nikej Carla Bruni?
Wiycie! Tyn – już łóński – rok bez pochyby bół dobrym rokiym ... łomijali nôs roztomajte trzynsiynia ziymi, powodzie i ciklóny cego niy mogóm pedzieć ło sia choby ino Chincyki abo miyszkańcy Karaibów. Wlejźli my już do tyj „strefy Schengen” i poradziyli my bez paszportu rajzować chnet pon côłkij Ojropie. Dała nóm tyż pokój cholyra, ptasiô gripa i te łoszkliwe BSE a prowajdery naszych zwiónzków zawodowych pokozali nóm ganc ofyn, iże ruboô forsa za cosik jednakowóż bieróm. Niy mieli my żôdnych ataków teroristicznych a nasz polski prezidynt szafnół niywymównô grajfka szpasownego ugibaniô sie przed seryjami ruskich maszingywerów. Szczyśnie tyż maluśko naszych wojôków padło we Afganistanie i Iraku skany my już sie na isto wykludziyli.
Nó, bóło blank ajnfach, obyczajnie i wszyjsko kroczało do przodku ... Roz gibcij, roz polekutku, jak to zawdy we życiu. I niech ci tak i na te Nowe Lato łostanie!!! Czego Wóm i sobie winszuja.