Chycóny zamler ...

Ojgyn z Pnioków

Idzie to tyż posuchać na [link widoczny dla zalogowanych]

Wiycie, łostatnio łozhajcowali u nôs srogô haja skuli tych modernych terôzki „dopôlaczy”, znacy sie takich cyganiónych narkotików. Machery łod Tuska kcieli deknóńć ździebko to wszyjsko, co tam na wiyrchu robióm, a tak po prôwdzie, co NIY robióm, i beztóż rozfaklowali ta srogô haja. Bez pôrã lôt bóło pokój, mode handlyrze jarmaczyli we tych swojich gyszeftach tymi erzacami narkotików, tymi kolykcijónerskimi zachami, aż tu łorôz napoczło sie. Bez noc narychtowali zakóny, zatym ino dwa tydnie zetwô uchwôlynie ustawy i już ci napoczli zawiyrać tych gyszefciôrzy, te składy i take tam inksze; rozfaklowali ta haja we Polsce na côłki karpyntel. A przecamć tyn towôr, to bół ino dlô tych ... zamlerów. I tak jakosik jesce przi niydziyli zaglingôł dó mie bez mobilniok stary kamrat, kiery chnet łod zawdy sztaplowôł, zamlowôł i kolykcjónowôł ci roztomajte zorty gorzôłecki, kierych to gorzôłecków niy dôwôł kamratóm ani na kostpróba, ino zamlowôł, zamlowôł ...
– Halo! Jorguś! – spytôłech kamrata, bo mi sie jego miano wyświytlóło.
– Ooooeee iiiieee iiiuuuiii uuu iiieee oooyyy ...
– Jezderkusie! Jorg, co sie stało?– spytôłech starośliwy.
– Ooooeee iiiieee iiiuuuiii uuu iiieee oooyyy ...
– Jorg! Gôdej zarôzki co jes lółz? ... Mogesz chocia pôrã jakich samogłósków wciepnóńć do tyj twojij gôdki – dôłech mu do wymiarkowaniô.
– Mooogeeesz siiieee prziiiikluuudziiić kuuu miiieee Ojjjgyyyn?
– Moga! Ale rzyknij ty mi co sie richtik, tak na isto stanóło?
– Wiysz Ojgyn ... jô likwidjyruja ... swijóm już do łostatka ... ta moja ... kolykcjô, tyn mój côłki szykownisty zamlóng ...
Ja, wylynknół sie chop, iże ku niymu przijńdóm te wypasióne byki ze fuzeklami na palicach i wszyjsko mu zebieróm.
Bez tyn czôs spichnółech sie z mojóm kamratkóm ze Poznaniô Adelóm 73, ftorô mi napoczła tuplikować cosik podanego do mojigo cufalu, i skuplowanego tyż ze kolykcjónyrami.
– Wiysz Ojgyn, Władek lôt 94 dôł mi do wymiarkowaniô, iże już blank niy bydzie jejździół na taksie (jak to kiejsik prziłóbiycôł), bo prziszôł na te idy, coby rozfechtować barzij wercity gyszeft.
– Niy gôdej Adela, łón sie chyci interesów, ja?
– Ja, bo Władek lôt 94 trefiół sie we jednym motylu przi ... śtyrogwiôzkowym kóniaku ze jakimsik Biôłorusinym i zarôzki niyskorzij przikludziół sie ku mie, coby mi to wszyjsko wytuplikować – łodpedziała mi Adela 73.
– Wiysz ty moja roztomiyłô Adelo, jô byda sprowôdzôł, byda importiyrówôł kolykcijónyrske towôry ze ... Biôłorusi! – poasiół sie Władek lôt 94.
– To znacy, co? – spytała sie go ta moja kamratka Adela.
– Anó, take pierónujónce szpecyfiki we roztomajtych farbach: łod żółtygo do ćmawo lilowego.
– Gôdôsz pierónujónce, ja? – spytała jesce rółz Adela 73.
– Eźli klijynt niy bydzie tego kciôł trzimać na rómie ale zrobi se takô kostpróba, to wtynczôs moge mu fuknóńć do wiyrchu druk, moge sie blank łoderwać łod tyj skyrczóncyj rzeczywistóści, a we nôjgorszyjszym cufalu ...
– Styknie! Niy kóńcz Władek! – wrzeskła zlynkniónô Adela 73. – Jô ci niy dowóm zwóli, jô ci szperuja torżyniô, handlowaniô tymi dopôlaczami.
– Jezderkusie! Adelô! Jô byda ino sprowôdzać dó nôs ... bimber.
– Do dioska! A ta łoszkliwô sztojerowô „akcyza”?
Sam ci tyn nasz Władek lôt 94 zrobiół iptowatô macha, ciepnół afka ...
– Ty naprôwda myślisz, iże wyranżyrujesz, wyzwyrtôsz państwówygo „dealera” gorzôły jakim jes nasz przenôjświyntszy tuskowy rzónd? Tyn istny Biôłorusin namôwiôł cie do kurewstwa, do łozwiynzłóści! Bali i ku tymu do łobalyniô budżytu państwa!
Władkowi lôt 94 łoklapła już ojforiô po wysłepaniu śtyrogwiôzdkowygo kóniaku i poszôł sie legnóńć i kimnóńć na szeslóng. Adela 73 łostała we samóści, a jego przigoda wycylowała jeji myślónek za naszô wschódniô granica kraju. Ludzke myśli ale procno wyrychtować, przitrefiô sie, iże skokajóm łóne we tym naszym filipowym rojmóngu ze wóntku na wóntek. Adela 73 przefukła na polskich archyjologów, ftorzi rychtowali sie już do wykludzyniô sie do tego Smolyńska.
Wytuplikujcie zwiykowanyj kobiycie, co sie stanie, kiej trefióm ci tam na złóża gazu? To blank ci niy ma take niypodobne, niymożne. We tamesznyj ziymi jes na isto mocka smródu i capiynia. Eźli tyn gaz bydzie nasz abo ruski? I co tyż to bydzie ze przenôjświyntszym prezidyntym i jego czelodkóm? Pokôże sie, co łoztrzaśli sie „na gazie”, dôwajónc zignal naszymu nôrodowi, kaj sóm skukane złóża spóry polsko-ruskij. Wyjńdzie na to, iże to niy bóła ajnfachowô katastrófa lótniczô, ino akt srogigo patrijótyzmu, poświyncyniô i bohatyrstwa. Przecamć „na gazie”, znacy sie chycóny niyjedyn sie już przejechôł, ale jesce żôdyn tak fest ślachytnie.
Adela podlazła ku zofie i gwôłtównie potyrpała Władkym lôt 94. Łocucióła go. Łoznôjmióła, iże to łón mô misyjô. Iże musi łón na isto dokuplować sie do tyj archyjologicznyj ekszpedycyji, bo jes pierónym zwyrtny we wykopaliskach. I, coby wysznupôł wszyjsko na zicher co i jak.
– Wiysz Ojgyn – rzykła Adela 73 zniychyncónô. – Władek lôt 94 wypnół sie na mie, łobróciół sie na drugô zajta rzicióm i napocznół festelnie chyrczeć ...
– Nó, niy ma gryfnie Adela ...
– ... beztóż tyż jô Ojgyn bańtuja sie prociw łoziómbłym społycznie, chycónym i tyrpniónych kóniakym łobywatelóm.
A mie jes tak by tak blank egal, eźli bydóm gyszefcić tymi dopôlaczami abo i niy ... mie styknie flaszecka szykownistego, zimnego piwa na łodwieczerz i wtynczôs niy zajimóm sie żôdnóm ci tam politykóm.

Ojgyn z Pnioków
*
na podstawie blogu Adeli 73